ΛΙΧΤΕΝΣΤΑΙΝ - LIECHTENSTEIN
Το τρένο αναχωρούσε απ’ την Ζυρίχη για Βαντούζ. Ένα τρενάκι μικρό, σαν μινιατούρα, με δυο μόνο βαγόνια. Βολεύτηκα σ’ ένα 6/θέσιο κουπέ περιτριγυρισμένος από σικάτες κυρίες και άντρες με πανάκριβα κοστούμια. Ήμουν σαν τη μύγα μες το γάλα. Διασχίζοντας ένα συγκινητικά όμορφο αλπικό τοπίο με ξύλινα σπιτάκια γεμάτα λουλούδια και μια πανύψηλη σημαία το καθένα θυμήθηκα κάτι υπέροχες φωτογραφίες σε σοκολάτες μεγάλου μεγέθους που κυκλοφορούσαν τη δεκαετία το ’70!
Φτάνοντας, αφού σφράγισα το διαβατήριό μου για λόγους πρεστίζ, σοκαρίστηκα απ’ την ηρεμία που επικρατούσε στον κεντρικό δρόμο. Μικροσκοπικό σαν γραμματόσημο, οι κάτοικοι είναι παθιασμένοι φιλοτελιστές, αλλά όμορφο σαν καρτ ποστάλ. Περιπλανήθηκα στην Βαντούζ αλλά τα είδα όλα γρήγορα. Αν δεν κάνεις στο Λιχτενστάιν σκι είσαι τελειωμένος!